Interview met onze organist Cees de Maa

in het regionale kerkblad ‘Samen’
Waar kom je vandaan? 
Cees is geboren op 22 januari 1944 in het Rode Kruis-ziekenhuis in Den Haag. Eigenlijk is het een wonder dat Cees geboren is. Een arts had verteld, dat Cees zijn ouders geen kinderen meer konden krijgen. Bovendien werd Cees geboren na een zwangerschap van zes maanden en ook nog in de Tweede Wereldoorlog. 
Cees’ vader zat toen ondergedoken bij een broer in Voorburg, maar vond wel een manier om zijn vrouw en pasgeboren zoon te bezoeken. In die tijd hielp tante Mien uit Hoek van Holland Cees’ moeder met het drukke huishouden. Cees was de jongste uit het gezin met acht kinderen. Hij kwam zes jaar na zijn broer Ad, die in Kwintsheul woont.
Cees’ vader had een tuinderij aan de Zweth. De jonge Cees had een leuke, mooie jeugd aan de Zweth. Hij ging graag de polder in om te vissen. Cees hield van de dieren thuis: honden, katten, een konijn en ook noemde Cees een kalf. 
De mulo halen bleek voor Cees te lastig. Cees ging liever vissen en orgelspelen, dan naar school en huiswerk maken.  

Wie leven met je samen?
Cees is nu al weer bijna 27 jaar getrouwd met Joke. Cees’ eerste vrouw, Adri de Maa-Boutkan, kwam op Koninginnedag 1993 om het leven na een aanrijding door een dronken automobilist. Cees zelf overleefde het ternauwernood. Cees en Adri hebben twee dochters gekregen.

Waarom ben je organist geworden?
Het gezin De Maa zong op zondagavond de psalmen en 119 gezangen. Hoewel broer Jan en zus Nel ook de samenzang begeleidden op het harmonium, was het vooral Cees die speelde.
Cees kreeg orgellessen en toen hij 15 jaar was, begon hij als organist. Cees wilde naar het conservatorium. Daarvoor moest hij op piano een stuk van Beethoven spelen en op orgel een stuk van Bach. Dat haalde Cees ruim. Maar er was nog een eis om toegelaten te worden: een mulodiploma en dat had Cees niet. Het heeft Cees zijn liefde voor het orgelspel niet verstoord. 

Waar heb je orgel gespeeld?
Dat zijn te veel plaatsen om op te noemen. Cees kan mooi vertellen hoe hij bijvoorbeeld in militaire dienst organist werd in de katholieke kerkdienst. 
Cees was vele jaren lang de vaste organist in kerkdiensten in de Scheveningse gevangenis, als ds. Jan Eerbeek daar voorging. Daar heeft Cees ontdekt dat veel mensen slechter uit de gevangenis kwamen dan ze er in gingen. 
Verplicht vrijwilligerswerk doen in bijvoorbeeld een revalidatiecentrum, kan volgens Cees iemand beter doen inzien wat hij verkeerd heeft gedaan, dan met andere misdadigers in de gevangenis zitten.  
Decennia lang bespeelde Cees bijna elke zondag wel één of twee keer het orgel. Daarnaast heeft Cees vele koren begeleid.

Wat voor werk heb je gedaan naast organist?
Uiteraard hielp Cees - net als de andere kinderen - mee op de tuinderij van zijn vader. Later werd hij manager op de dierenafdeling van een coöperatie voor tuinbouwmachines, waar ook broer Jan werkte. Op een zeker moment nam Cees ontslag en begon hij met geleend geld een dierenspeciaalzaak in Wateringen. Tot een paar jaar terug, toen het aquarium wegging, had Cees altijd huisdieren. 

Wat is je mooiste ervaring als organist?
Cees noemt niet één specifieke ervaring, maar wel een categorie: uitvaarten. Omdat Cees daar met zijn muzikale talent mensen kan helpen met goed afscheid nemen van een dierbare. Met lichte emotie noemt Cees de uitvaarten van zijn ouders en schoonouders, waar hij het orgel bespeelde. 

Wat is je moeilijkste ervaring als organist?
Ook hier noemt Cees niet één specifieke ervaring. Vroeger vond Cees het wel moeilijk, als hij zijn best deed een mooi stuk te spelen voor het begin van de dienst en dat de mensen in de kerk dan niet luisterden naar zijn orgelspel, maar vooral zaten te praten. Want: ‘Ik speel voor jullie’. 
Cees vertelt hoe hij dan telkens meer registers opentrok. Dat werkte maar kort en daarna gingen de mensen weer luider praten. Inmiddels weet Cees dat praten voor de dienst erbij hoort en speelt hij zachte muziek. 
Voor en na de dienst speelt Cees bewust ‘vrolijke’ muziek. 
Cees heeft vaak gehoord: ‘Als ik bij de kerk aan kom lopen, weet ik precies als Cees achter het orgel zit’. De uitspraak: ‘Cees, jij speelt met je hart in plaats van met noten’, ervaart Cees als een groot compliment.  

Wat wil jij de gemeente meegeven?
Op deze vraag heeft Cees een duidelijk antwoord: ‘Dat mijn orgelspel er aan bijdraagt, dat mensen zich thuis voelen in De Lichtbron’.
 
terug